‘Is niet iedereen feminist?’
Interview door Lisa Goudsmit
Tatiana Stoute (29) en Atlynn Vrolijk (32) vormen sinds vorig jaar creatief duo VILAIN & GAI – de Franse vertaling van hun achternamen. Hun werk wordt gekenmerkt door een surrealistische, kleurrijke en veelal humoristische benadering van de geportretteerde – waarbij een beetje seks en glitter ook niet wordt geschuwd.
Hoe zijn jullie een professioneel duo geworden?
Tatiana: ‘Atlynn en ik kennen elkaar nu tien jaar; we studeerden samen Lifestyle en Design – met een focus op fotografie – aan de Willem de Kooning Academie. Al die tijd waren we vriendinnen, maar anderhalf jaar geleden kregen we het idee professioneel als duo verder te gaan. Ik fotografeerde tot die tijd veel op feestjes, samen met Atlynn ben ik toen gaan bespreken waar ik echt heen wilde. We wilden allebei werk met een boodschap maken, bijvoorbeeld over seksuele verschillen, maar op een andere manier dan de meeste media.’
Hoe bedoelen jullie dat?
Atlynn: ‘Vrouwen worden veel geseksualiseerd in Westerse media, mannen minder. Wij gebruiken seks wel als thema, maar benaderen het vaak vanuit humor. Ook gebruiken we veel kleur en surrealistische beelden. We zetten bijvoorbeeld Mr. Polska op de foto met zijn bierbuik ingesmeerd met glitters en trekken hem een roze satijnen broekje aan. Of neem de shoot met Christina Curry. Zij was heel open en bloot – letterlijk en figuurlijk – en we mochten bij haar thuis schieten, dat is heel bijzonder. We wilden bij haar laten zien dat je zelf de keuze kan maken hoe je jezelf, al dan niet seksueel, in de media zet. Deze twee zijn onderdeel van onze series ‘Meatball Monday’ en ‘Feminazi Friday’, waarbij we mannen en vrouwen portretteren en interviewen over bijvoorbeeld feminisme. Vanaf 22 maart publiceren we deze series op &C, het online platform van het magazine van Chantal Janzens.’
Wat willen jullie bereiken met dit project?
Tatiana: ‘We spelen graag met grenzen en aannames. Roze en glitter horen zogenaamd bij vrouwen, maar wij gebruiken het voor mannen. We hopen iets teweeg te brengen, dat mensen zich bewust worden van patronen. Dat leggen wij niet op; we proberen mensen subtiel aan het denken te zetten.’
Atlynn: ‘Het zou fijn zijn als zowel mannen als vrouwen zouden nadenken over hoe vrouwen worden behandeld. Als vrouw moet je soms toch harder werken om iets te bereiken.’
Ervaren jullie dat zelf ook?
Atlynn: ‘Soms wel. Als ik een videoclip opneem met mannelijke artiesten, is het moeilijk ervoor te zorgen dat ze begrijpen wat je rol is op de set en dat ze naar me luisteren als regisseur. Soms als ik met mijn mannelijke assistent aankom, denken ze dat ik zijn assistent ben. Dat is toch typisch.’
Zijn jullie feministen?
Tatiana: ‘Natuurlijk! Een feminist is iemand die opkomt voor gelijke rechten, dus natuurlijk ben ik dan een feminist. Is niet iedereen feminist?’
Niet iedereen plak zichzelf graag dat label op, vooral door negatieve connotaties met de term.
Tatiana: ‘Ja maar dat zijn enkel associaties en vooroordelen. Wij spelen daar mee, ik wil bijvoorbeeld graag nog eens een vrouw met tuinpak en okselhaar fotograferen.’
Wat vinden jullie eigenlijk van Internationale Vrouwendag?
Tatiana: ‘Eerlijk gezegd vind ik het weer zo’n ‘dag van’. We hebben al Valentijnsdag en Moederdag, dat zijn allemaal helaas commerciële versie van in principe goede initiatieven. Aan de andere kant: elk moment waarin we op vrouwen focussen is iets goeds. Als er een speciale dag voor nodig is om vooruitgang te bereiken, het zij zo.
Waar is de positie van vrouwen in Nederland nog te verbeteren denken julle?
Atlynn: ‘Sowieso in de politiek en in de top van het bedrijfsleven. Daar zijn minder vrouwen dan mannen – en als ze er al zijn, worden ze minder betaald.
Zijn jullie voor een vrouwenquotum in die branches?
Tatiana: ‘Ik denk het wel. Idealiter is de man-vrouw-verdeling gelijk, maar dat is nou eenmaal niet zo. Er zijn genoeg bekwame vrouwen voor deze hoge functies, dus je hoeft heus niet opeens een nagelstyliste als minister aan te nemen. We moeten doorbreken dat mannen elkaar als vriendendiensten die banen blijven gunnen.’
Atlynn: ‘Ik denk ook wel dat het een goed idee is, om zo gelijke kansen te creëren. Natuurlijk wil je eigenlijk beoordeeld worden op je kwaliteiten en niet op je sekse, maar laten we kijken wat er gebeurd met zo’n quotum.
Jullie zijn beeldmakers, wat vinden jullie eigenlijk van de manier waarop menstruatie meestal in beeld wordt gebracht?
Tatiana: ”Ik vind het heel leuk hoe Yoni de campagnes aanpakt, met humor en mooie beelden, maar bij andere merken zijn de beelden te bizar voor worden. Hoezo is bijvoorbeeld het ‘bloed’ in maandverbandreclames blauw? Er is, mede daardoor, zo’n taboe op ongesteldheid. Doorlekken was vroeger echt mijn nachtmerrie.’
Atlynn: ‘Die beeldvorming is nu wel positief aan het veranderen, ook dankzij nieuwe vormen van media. Je kan op sociale media posten wat je wil, zonder dat daar een – mannelijke – redactie tussen zit. Denk maar aan Rupi Kaur, de fotografe die een foto van een meisje met bebloede broek op Instagram plaatste; al is die foto wel tot twee maal toe verwijderd. Ikzelf ben de laatste tijd ook veel meer in touch met mijn cyclus, zeker sinds ik moeder ben. Ik ben drie maanden geleden bevallen en voel sowieso een connectie met mijn baarmoeder nu. Maar ja, dat ben ik. Vooral voor jonge meiden is het denk ik belangrijk dat het taboe rondom ongesteldheid opgeheven wordt.’
